ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Peter Tiehuis T5 (Peter Tiehuis: gitaren, Karel Boehlee: toetsen, Theo de Jong: basgitaar, Jasper van Hulten: drums en Anouk Verdonk: percussie). Programma: presentatie van cd Heart in mind* en ander werk. Setlist: Slang (Brecker Bros.), Heart in mind* (PT), Lose myself* (PT), Look behind the mountain* (KB), Valentine (Koinonia), Partido nuevo* (PT), Mousoleum* (PT), Poggibonzi (KB), Focus III (Focus), 3 Planets* (PT), Let the cat out (John Scofield), Boost the beat* (KB), Simply put (John Scofield)
Begin dit jaar zag de cd Heart in mind van Peter Tiehuis T5 het levenslicht. Hoogste tijd dus om deze schijf te presenteren op de plek, waar de onvolprezen gitarist al zo vaak te bewonderen was. Als ik de Kroniek mag geloven was dit de 21e keer. Een greep: 2020, 2019, 2017 (2x) , 2015 en 2014, tevens in Enschede, maar dan buiten de Tor. Het werd een late night jazzconcert (van tien tot ruim half een), omdat er een ander concert gaande was, elders in de stad: Matt Bianco. Het was mij een raadsel, waarom deze associatie werd gemaakt, want ik heb geen Bianco-bezoeker kunnen ontwaren.
Peter Tiehuis was weer in opperbeste vorm en maakte de avond tot een spannende luisterervaring, met zijn meesterlijke en steeds weer vindingrijke spel. Wel maakte hij af en toe een verstrooide indruk en om nou de pauze te gebruiken om een werkoverleg met de bandleden te houden, ging mij ook wat ver, maar alla bonheur.
De overige leden van T5 mochten er zijn, zoals sterpianist Karel Boehlee (die ook langzamerhand tot het Tor-meubilair gerekend mag worden. De versterking van zijn keyboard was verre van optimaal, maar dat werd gelukkig na de pauze rechtgezet. De man had overigens niet minder dan drie stukken bijgedragen aan de cd, twee minder dan Peter Tiehuis zélf, maar toch…
Percussioniste Anouk Verdonk verving haar man Martin, maar dat had zij ook al op het al eerder vermelde concert in 2019 gedaan. Toen overigens in precies dezelfde bezetting, maar in een andere opstelling, waarbij ze niet de rug naar het publiek hoefde te keren (regel 1 op de toneelschool). Haar bijdrage gaven de klankkleur een verfrissende dimensie. Natuurlijk was er regelmatig een een-tweetje met drummer Jasper van Hulten: het tweetal vulde elkaar perfect aan. Voor het lage werk was Theo de Jong verantwoordelijk en dat deed hij op voortreffelijke wijze, als begeleider, maar ook als solist.
Kunnen we over negen jaar een cd verwachten, waarbij de T “gekanteld” is naar een 7? Ik gun Tiehuis minimaal deze mijlpaal!
Geschreven door en foto van: Koen Edeling
Gezien op: 21 oktober 2022
