header7
 
fotoheader

20230421 Keys and Beats 8058

ENSCHEDE, Jazzpodium De Tor, vrijdagavond. Concert door: Keys and Beats (werktitel!). Bezetting: John Hondorp (hammondorgel), Sebastian Altekamp (piano), Peter Weissink (drums). Programma: 1. Cantaloupe Island (Herbie Hancock), 2. L’esprit des couleurs (Sebastian Altekamp), 3. Freddie Freeloader (Miles Davis/Bill Evans), 4. Man from Tanganyika (McCoy Tyner), 5. My one and only love (Guy Wood), 6. J’s dance (John Hondorp), 7. Mary-Ann (John Hondorp), 8. Up jumped spring (Freddy Hubbard), 9. Easy attitude (John Hondorp), 10. Time (John Hondorp), 11. Trust (Sebastian Altekamp), 12. All the things you are (Jerome Kern), 13. On the sunny side of the street (Jimmy McHugh)

 

Met een knipoog naar Bob Marley mag ik best de kop van mijn recensie naar het Nederlands vertalen. De tijd zal het leren of vrijdagavond een legende geboren is, de “dracht” heeft echter zo’n twintig jaren in beslag genomen, dus hier lag een stevige muzikale baby in de wieg, die hopelijk nog een gezonde toekomst tegemoet gaat. Hoofrolspelers (of moet ik zeggen “verwekkers”?) zijn doorgewinterde jazz-musici: John Hondorp, op hammondorgel, pianist Sebastian Altekamp en Peter Weissink op drums. De groep heeft nog geen officiële naam, maar de werktitel, Keys and Beats, vind ik nu al een blijvertje.
Heerlijk, om weer eens het vette geluid van een Hammond te horen op dit bomvolle podium: alweer elf maanden geleden voor het laatst. Terugbladerend valt de “schade” toch wel mee, want in de afgelopen tien jaren viel er elk jaar wel te genieten van dit bewerkelijke instrument (zwaar en niet geheel storingsongevoelig): Joe Dinkelbach in 2020, Rob Mostert in 2019, Will Maas, ook in 2019, Ruben Mulder in 2018, Folkert Oosterbeek in 2017, Thijs van Leer, ook in 2017, en daarvoor dezelfde John Hondorp in 2015 en 2014.


Met het openingsnummer, Cantaloupe Island, werd de toon gezet: het swingde gelijk al onbedaarlijk. De uitzonderlijke combinatie van Hammond en vleugel werkte aanstekelijk: de mannen leken elkaar te inspireren en ze deden niet voor elkaar onder in muzikale originaliteit. Voor het zout in de pap zorgde drummer Peter Weissink, die gelukkig heel subtiel het “zout” hanteerde: hij bleek het type drummer dat overdaad mijdt. Zijn concentratie ging wel gepaard met “gekkebekketrekken”: een lust voor het oog. Niet alleen bediende hij zich van sticks en mallets, ook handen en voeten kwamen er te pas, bij L’esprit des couleurs.
De al eerdergenoemde pianist Sebastian Altekamp had enkele composities meegenomen: L’esprit des couleurs en Trust, opgedragen aan zijn vrouw en geïnspireerd door een schilderij van zijn kunstzinnige moeder. De ballade My one and only love was een feature voor Altenkamp, die zelfs met zijn solopartij meezong. Het leeuwendeel van eigen composities kwam echter van de man die een thuiswedstrijd speelde: John Hondorp (J’s dance, Mary-Ann, Easy attitude en Time).
De bijna-jarige Hondorp (alsnog gefeliciteerd!) speelde de sterren van de hemel en liet zijn instrument scheuren, brullen en knorren, maar ook heel subtiel “bassen”. Het blijft een fascinerend instrument, dat door hem ook fascinerend bespeeld wordt.

Zij ook nog vermeld dat de toelichtingen keurig verdeeld waren over het drietal: informatieve en vaak humoristische bijdragen.

Tot op het laatst bleef de zaal propvol en met een navenant denderend applaus is een toegift onvermijdelijk: het werd On the sunny side of the street (in weerwil van de stromende regen die ons naar huis begeleidde).

 

Geschreven door: Koen Edeling
Foto van:Koen Edeling

Gezien op: 21 april 2023

 



 



vandaag 127

gisteren 194

deze week 769

afgelopen maand 8912

tot nu toe 316340

Kubik-Rubik Joomla! Extensions


Hier adverteren? Bij afname van een recensie: 1e maand gratis!

daarna € 17,49 per maand 


museumaalten-add
singingvoices-add
Berts Music productions