ENSCHEDE, Jacobuskerk, zaterdagmiddag. Negende en laatste concert seizoen 2014-2015 van Borboleta Music. Uitvoerenden: Het vocaal ensemble Exicon, Bert van den Brink (accordeon), Michel Marang (klarinet), André Kerver (klarinet), Peter Tiehuis (gitaar), Saghar Khadem (Perzisch slagwerk) en Moes Wagenaar (poëzie en viool). Programma: voornamelijk geïmproviseerde muziek.

Voor de negende en laatste keer dit seizoen kon het publiek "het rustpunt van de zaterdagmiddag" opzoeken: een concert in de serie die André Kerver namens Borboleta Music organiseert. Tijdens de afgelopen acht concerten, ooit begonnen in de St. Jozefkerk, waren al voorname musici als Ruud Ouwehand, Niels Bijl, Rob Horsting en Jan Wessels te beluisteren, zaterdagmiddag wist Kerver zich zelfs te omringen door een vocaal ensemble: Exicon.
De acht zangers verbraken de stilte vanaf het balkon boven het priesterkoor met het enige gecomponeerde stuk van deze middag: Es ist genug van J.S. Bach. Vanaf het slotakkoord ontspon zich een bijna uur durende improvisatie op verschillende instrumenten. Zo hoorden we Peter Tiehuis op elektrische gitaar, de man die telkens weer verraste met bijzondere klankeffecten, maar ook twee klarinettisten: Michel Marang  en André Kerver. Zo langzaam als zij het podium opliepen, zo subtiel voegden zich hun tonen in het klankgeheel. Prachtig paste daarbij een ander 'blaas'instrument: het accordeon van Bert van den Brink, die natuurlijk zeer vermaard is als jazzpianist, maar steeds meer vreugde schept in het bespelen van dit instrument. Ook hij wist precies op de juiste momenten de klankkleur te verrijken met nu eens slepende tonen, dan weer puntige ritmes. Voor de cadans in de muziek was Saghar Khadem uitgenodigd. Met haar Perzische slaginstrumenten gaf zij het geheel ook een zeer aangename couleur locale.
Wellicht dat de volgende keer ook beeldende kunst of dans toegevoegd kan worden aan Borboleta, want dan zal er echt sprake zijn van een Gesamtkunstwerk, immers: ook poëzie ontbrak niet op deze middag. Voormalig stadsdichter van Enschede Moes Wagenaar droeg haar gedicht Als alles mag voor en haar woorden werden kracht bijgezet door klanklagen van Exicon en de tonen van de instrumenten. Eén 'instrument' heb ik nog niet genoemd: het kunstfluiten door een van de leden van Exicon, weldadig gedragen door de ruime akoestiek waarover deze prachtige kerk beschikt.
Het heeft zo moeten zijn: toen Exicon andermaal  Es ist genug  inzette, piepte een zonnestraaltje door de gebrandschilderde ramen. Nee: het is niet genug : volgend seizoen willen we graag méér.

Gezien op: 16 mei 2015
Geschreven door: Koen Edeling