UTRECHT, Pieterskerk, vrijdagavond. Concert door Olga Vocal Ensemble (Bjarni Gudmundsson (1e tenor), Jonathan Ploeg (2e tenor), Gulian van Nierop (bariton), Pétur Oddberger Heimisson (1e bas) en Philip Barkhudarov (2e bas). Programma: repertoire van de cd Vikings!
Het a capella kwintet Olga Vocal Ensemble gaf vrijdagavond een concert met vooral repertoire van de meest recente cd, getiteld “Vikings!” De Utrechtse Pieterskerk was goed gevuld met naar schatting 200 geboeide luisteraars.
Dat de heren niet van zins waren om louter stukken van deze cd te brengen, bleek al tijdens het openingsstuk, Mountain King Madness, een soort vocale ouverture: een gezongen uitleg wat en van welke componist (Grieg o.a.) er gezongen zou worden. Dat het ensemble over een flinke dosis humor beschikt, bleek in deze ontwapenende opening.
Direct daarna ging het er heel wat serieuzer aan toe, sterker nog: het merendeel van de uitgevoerde composities stond in mineur toonsoorten. Toch hoeft dat niet tot een droeve sfeer te leiden: bitterzoet kan ook mooi zijn, zeker als de uitvoering perfect is. En dat wás het. Het is ongebruikelijk dat een kwintet wordt geleid door een dirigent, maar niemand leek echt de leiding op zich te nemen en dat terwijl er toch sprake was van tempowisselingen en dynamische contrasten. Op een ongelijke inzet heb ik dit vocale kwintet niet kunnen betrappen, sterker nog: met je ogen dicht zou je bijna denken dat hier een menselijk orgel bespeeld werd.
Er werd gezongen in talen uit landen als Noorwegen, Zweden, IJsland, Faeröer en Ierland. Groot was de verrassing toen er ineens klinkklaar Nederlands klonk in Onder gedonder: Noorse bruiloft. Niet alleen de twee Nederlanders namen deze tekst voor hun rekening, ook de IJslandse 1e tenor zong mee en dat is geen sinecure. Tijdens de after-party werd overigens bekend gemaakt dat deze Bjarni Gudmundsson terug gaat naar zijn vaderland en over enkele maanden opgevolgd wordt door Matthew Smith.
Natuurlijk mochten de drank-, mannen- en dansliederen niet ontbreken en ook hierin legden de vijf mannen veel humor aan de dag.
Het daverende slotapplaus werd ruw onderbroken door luid gesis van de mannen: de inleiding op de eerste toegift It’s oh so quiet. Er zouden er nog twee volgen, waaronder “andere” Zweedse muziek: jawel: nota bene van Abba. Een typisch geval van “mooier dan het origineel”.
Gezien op: 21 oktober 2016
Geschreven door: Koen Edeling
