ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Reinier Voet Quartet (Reinier Voet: sologitaar, Jelle van Tongeren: viool, Harold Berghuis: ritmegitaar, Mischa Kool: contrabas. Programma: composities van Reinier Voet en Django Reinhardt
Het toppunt van subtiliteit, dat is wat de luisteraars naar het Reinier Voet Quartet verwachtten en wat ze ook kregen vrijdagavond. De laatste keer dat dit viertal speelde, speelde er ook een elftal in de woestijn, maar gelukkig hoefde het publiek op deze avond de aandacht niet te verdelen. De meeste stukken waren van de hand van de naamgever van het Quartet, Reinier Voet zélf, op een drietal stukken van diens muzikale idool, Django Reinhardt. Intimiteit, subtiliteit en melancholie streden om de eer, gepaard aan muzikaal meesterschap van alle vier leden. We kennen het van deze formatie: geen piano, geen slagwerk en ook geen blazers (of het moet op de kleding van toepassing zijn). Niet alle jazzliefhebbers zijn daarvan gediend, getuige het wat tegenvallende bezoekersaantal. Er werd zelfs iets gemompeld over saaiheid, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens. Onwetenden betichten daar zelfs de, mijns inziens, grootste componist aller tijden, Bach, van, dus laten we daar niet over twisten. Misschien was het wel muziek voor fijnproevers, maar die kwamen dan ook geheel aan hun trekken.
Het viertal had zichtbaar plezier in het musiceren en dat straalde af op de toehoorders. De toelichtingen van Voet waren, zoals bij de eerdere concerten, vol humoristische bespiegelingen. Na de nodige ballades viel er ook nog eens te genieten van een onregelmatige maatsoort als de tienkwarts in 10 Carat Gold Groove, een van de vele aanstekelijke composities van Reinier Voet, maar ook de bossa-feel van Slow Forest was een aangename luisterervaring. Het enige punt van kritiek dat ik na lang nadenken kan bedenken is, dat er wel erg veel overlap was met het repertoire dat bijna twee jaren geleden te horen was. En toch heb ik volop genoten, want deze vorm van herhaling verveelt nooit. Uiteindelijk kan ik het aantal keren dat ik Bachs passionen heb beluisterd ook niet meer op de vingers van mijn twee handen tellen...
Geschreven door: Koen Edeling
Foto's van: Koen Edeling en Jan Geelen
Gehoord op: 8 november 2024