header7



ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door: Hermine Deurloo (mondharmonica), Mike del Ferro (piano), Ruud Ouwehand (contrabas) en Roy Dackus (drums). Programma: bossa’s en andere standards

 

Wanneer ik u vraag: noem mij eens twintig jazzpianisten of jazzsaxofonisten, dan somt u moeiteloos een heel rijtje op. Maar vraag ik u: noem mij eens vijf jazzmondharmonicaspelers, dan blijft u vrijwel zeker bij twee steken: Jean Toots Thielemans en Hermine Deurloo. De eerste is helaas niet meer onder ons, maar gelukkig stond de tweede vrijdag jl. in de Tor, waar zij samen met pianist Mike del Ferro (in stemmige kersttrui), the one and only bassist Ruud Ouwehand en de oud-Bornse drummer Roy Dackus een even smaakvol als uitbundig optreden verzorgde.

 Gelukkig dus, zij was er weer. Toen ik haar zag gingen mijn gedachten terug naar 6 januari 2017 toen zij met zanger Humphrey Campbell ook in de Tor stond, met verder pianist Karel Boehlee en ook Ruud Ouwehand. Het trio speelde en Humphrey zong Fragile van Sting, en de intens gevoelige wijze waarop hij ons erop wees hoe fragiel, hoe kwetsbaar wij mensen zijn, maakte dat ik tranen in de ogen kreeg. Dringend advies: U kunt dit nummer terug horen en zien. Ga naar de Tor-kroniek op onze website, kies maand januari 2017 en ga naar ‘Ruud Ouwehand ontmoet’. Luister, huiver en droog daarna uw tranen. In de Tor-kroniek kunt u ook zien dat Mike del Ferro al 7x, Roy Dackus al 13x en Hermine Deurloo al 15x eerder in de Tor waren. Bij Ruud zijn we al meer dan 15 telramen kwijt.
   

Maar nu naar afgelopen vrijdag. De eerste set had een hoog ‘Turks Fruit’-gehalte met in The Bicycle song een Braziliaanse outro, zeg maar ‘A Canção de Bicicleta’. Luiz Bonfá kwam in beide sets voorbij en uiteraard gingen die bossa’s er bij het Tor-publiek in als Gods woord in een ouderling. Enigszins uit de toon, maar des te ontroerender, viel Miron, Mike del Ferro’s instrumentale ode aan een mij onbekende en te vroeg overleden bassist. Naast het solowerk van Ruud was er helaas maar één omvangrijke drumsolo te beluisteren, in On Green Dolphin Street.
  

Aan het eind kwam componist Toots Thielemans voorbij met Bluesette (met zang door een deel van het publiek) en For my lady, waarvan onbekend is wie die lady wel niet was. Hulde aan Mike, Ruud en Roy, en natuurlijk aan ‘lady’ Hermine, die de Toots der kritiek zoals altijd weer met een tien+ doorstond.

Conclusie en verzoek aan Hermine Deurloo en de andere drie: “Goat hen en komt wier”.  

 

 

Geschreven door: Ab Gellekink
Foto's van: Jan Geelen
Gehoord op: 13 december 2024

 



 



vandaag 77

gisteren 100

deze week 665

afgelopen maand 952

tot nu toe 386037

Kubik-Rubik Joomla! Extensions


Hier adverteren? Bij afname van een recensie: 1e maand gratis!

daarna € 17,49 per maand 


museumaalten-add
singingvoices-add
Berts Music productions