ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Dubbelconcert door: Millennium Youth Bigband (o.l.v. Anne-Marie ten Heggeler) en ArtEZ-docenten (Jan Wessels: trompet, bugel, Sjoerd Dijkhuizen: tenorsaxofoon, Durk Hijma: gitaar, Tilmar Junius: piano, Steven Zwanink: contrabas en Imre Kruis: drums). Programma: repertoire en arrangementen van o.a. Reinier Baas, Thad Jones, George Gershwin en Joan Reinders
Dat jazz niet aan leeftijd of generatie gebonden is, werd vrijdagavond glashard bewezen. Voor de pauze speelden veelbelovende jeugdige jazzmuzikanten pittig repertoire, onder de enthousiaste en vakkundige leiding van Anne-Marie ten Heggeler en na de pauze was het de beurt aan de “gevestigde” docenten van ArtEZ. Met een naar een IJslandse vulkaan vernoemde compositie Eyjafjallajökull werd het concert geopend: de titel minstens zo lastig als het muzikale idioom. We hoorden in dit stuk al de eerste solisten: Dion en Thijs, op sax en gitaar, en er zouden nog vele volgen, doorgaans spelend op een goed niveau. Ook een zangeres mocht niet ontbreken: Anna-Lies zong het zwoele A house is not a home en later One trick pony, in een pittiger tempo. Haar stem belooft veel voor de toekomst. De trompetsolist Rémi is zelfs al zover, dat hij plannen heft om in Amsterdam verder te studeren. Deze puike blazer mocht dan ook later samenspelen met de docenten. Naast solistische hoogstandjes (ook op trombone en diverse saxen), was er ook volop te genieten van de prestaties van de diverse secties en het tutti- geluid loog er ook niet om. Kortom: een prima band, waar we hopelijk nog veel van zullen horen.
Na de pauze mochten de ArtEZ-docenten opdraven en dat waren zeker niet de minsten. Eigenlijk stond hier gewoonweg een all-star band te spelen, waarvan de meesten elke vierkante centimeter van de Tor-bühne kennen als hun broekzak. Zo zagen we de subtiel drummende Imre Kruis al eerder in 2020 en 2018. De top-contrabassist Steven Zwanink was er vorige maand nog. De klavierleeuw Tilmar Junius voerde al vaker de ArtEZ-docenten aan: 2022, 2019, 2017 en zelfs al in 2014. Dan restten er nog de meestergitarist Durk Hijma (zie onder anderen: 2022, 2019, 2018, 2017) en bijna meubelstuk Jan Wessels: in welk jaar heeft deze man niet op dit podium gestaan? Zoals gezegd was er nog een toegevoegde solist in de persoon van Rémi Keupink bij Greens at the chicken shack, samen met zijn leermeester Jan Wessels. De ultieme smeltkroes van generaties was bewaard voor het laatste stuk: in Now is the time waren er maar liefst tien muzikanten aan het spelen.
Geschreven door: Koen Edeling
Foto's van: Koen Edeling
Gezien op: 31 maart 2023